Rahatlık

Seninle rahat bir koltukta yan yana oturmak garip hissettirirdi. İkimiz de yaslanmışız arkamıza, ileri doğru kaymışız, babamızın evi gibi oturuyoruz, ama babamız evde değil, ne şahane. Koluna girmişim sadece, başımı yaslamışım yine aynı koluna, omzuna yaslamakta isterdim, ama omzun uzak, omzun epey yukarıda, kısa boylu biri değilsin sen, bende kısa sayılmam, ancak fazla yayılmışım ben babamın koltuğuna :) Sonra sıkılmışız bu durumdan, olacak iş değil ya neyse.. Ben başımı dizine koymuşum bu sefer. Başım, farkettin dimi başımı? Sığmıyor bir yere sığdıramıyorum, taşıyamıyorum da görüyorsun, yaslanmalı mutlaka, destek olmalısın ona. Gözlerim nerde, gözlerim kapalı, gözlerimi açamıyorum ne hikmetse.. Ne kadar rahat olduğumuzu anlatabildim mi bilmiyorum. Rahatız ve oturuyoruz rahat bir koltukta. Ellerin saçlarımda, saçlarımı okşamak istemiştin ya, rahat değildi yerimiz, şimdi öleceğim rahatlıktan ve mutluluktan..